Yaqin kelajak suhbati

Telefon jiringlaydi:
- Xayrli kun. Google pissaxonasi, sizning xizmatingizda!


- Nima pissaxonasi?


- Google pissaxonasi. Nima buyurasiz?

- Haligi... bu "Sin'or Pomidor" pissaxonasimasmidi?


- Afsuski edi, Google uni sotib oldi va xizmat doiramiz ana endi to‘liq bo‘ldi.


- Ajoyib! Unda buyurtmani qabul qilib oling.


- Xo‘p bo‘ladi! Buyurtmangiz odatdagidekmi?


- Odatdagidek? Siz mening buyurtmamni qayoqdan bilasiz?


- Bizda buyurtmachilarni aniqlash dasturi bor va unga ko‘ra siz oxirgi 53 safar shu raqamdan "Vezuviy" pissasi, ikki hissa pishloq, dudlangan go‘sht va kolaga buyurtma bergan ekansiz.

- Ha, bu tomoni hayolga kelmapti. Yaxshi, o‘sha buyurtma.


- Uzr, lekin sizga bir maslahat bersam maylimi?


- Mayli.


- Pissalarimizning to‘liq menyusi bormi sizda?


- Yo‘q.


- Bu eng to‘liq menyu va sizga tvorog va ko‘katli pissa va tuzlari kam mineral suv tavsiya qilardim.


- Tvorog? Ko‘kat? Esingizni yeganmisiz? Birontasini ham yoqtirmayman!

- Tushunaman, lekin sizning sog‘lig‘ingizni o‘ylab aytyapman buni. Sizda xolesterol miqdori juda yuqori...

- Buni qaerdan bilasiz?


- Bizning kompaniyamiz sayyoramizdagi eng katta ma'lumotlar bazasiga ega. Shu sababli sizning telefon raqamingiz va ism-sharifingiz orqali klinikaning virtual bazasidagi sizning analizlaringizni ko‘ra olamiz.
- He, tupurdim ma'lumotlar bazangizga! Tvorog va ko‘katli pissangiz kerakmas. Dorilar qabul qilaman. Shuning uchun istagan narsamni yeyishim mumkin. Tushunarlimi?


- Afsuski, siz o‘sha dorilarni keyingi vaqtlarda qabul qilmay qo‘ygansiz.


- Jin ursin! Bundan qanaqasiga xabardor bo‘lasiz? Ortimdan josuslik qilyapsizlarmi har kuni?

- Yo‘q, yo‘q! Biz, shunchaki, shahardagi barcha dorixonalar bazasini ko‘rib chiqamiz, siz u yerda 3 oy avval bo‘lgansiz xolos. Bitta qadoqda 30ta hapdori bo‘ladi xolos.


- Uxx... to‘g‘ri... Qanday bilding yaramas?


- Plastik kartochkangizdan.

- Nimaaa?

- Ha, siz har safar MMM banki plastik kartochkasidan dorixonaga to‘lov qilganingizda chegirmaga ega bo‘lasiz. O‘sha kartochkangiz bo‘yicha barcha chiqimlar ro‘yxati bizda bor. Oxirgi 3 oy ichida dorixonadan hech narsa sotib olmagansiz, balki boshqa do‘konlardan boshqa narsalar olgansiz. Demak, kartochkangiz yo‘qolmagan.


- Voy, onayni... Xo‘sh, nima bo‘pti? Naqd pul to‘lagan bo‘lishim mumkin-ku, a?

- Yo‘q, mumkinmas. Siz haftasiga faqat 100 $ naqd pul ishlatasiz va uni xizmatkoringizga maosh sifatida berasiz. Qolgan hamma chiqimlarni faqat plastik kartochkangiz orqali qilasiz.


- La'natilar! Xizmatkorimga qancha to‘lashimni qayoqdan bilib olishding?

- Axir, u ham ijtimoiy sug‘urtaga pul to‘laydi...


- He, yer yutsin hammangni!


- Ixtiyoringiz. Lekin aytilgan ma'lumotlarning barchasi oldimdagi komp'yuter ekranida turibdi. Menimcha, siz yana doktoringizga ko‘rinib, tekshiruvdan o‘tishingiz kerak. Xuddi o‘tgan oydagidek. O‘shanda dorilar miqdorini aniqlab olish uchun tekshiruvdan o‘tgandingiz.

- Ey jin urgur, endi meni eshit! Hiqildog‘imga kelishding... sen ham, komp'yuterlaring ham, Facebook va Twitterlaring ham. Shaxsiy hayot yo‘q bu la'nati joylarda.


- Iltimos, asabiylashmang. Bu sizning qo‘lingizda emas...


- O‘chir ovozingni! Ertagayoq sen la'natilarning hammalaringdan uzoq-uzoqlarga ketaman. Fidji oroligami, qaerga bo‘lsa ham. Interneti yo‘q, telefoni yo‘q, ortamdan kuzatadigan odamlari yo‘q joylarga...

- Ha, tushunaman sizni...


- Oxirgi marta o‘sha plastik kartochkamdan foydalanaman, samolyotga chipta sotib olish uchun. Keyin, dunyoning narigi burchagiga ketaman.


- Ajoyib...

- Buyurtmani bekor qil. Endi kerakmas pissalaring.


- Xo‘p... bo‘ldi bekor qildim. Ruxsat bersangiz, yana ikki og‘iz narsani bildirib qo‘ysam?


- Nima yana?


- Sizning xorijga chiqish ruxsatnomangizning muddati o‘tib ketgan allaqachon...

Tuut-tuut-tuut...